BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

16 stycznia 2021

Od Smutnej Ciszy

Bardzo dziwnym uczuciem była świadomość, że Poranna Zorza zaginął, tak naglę. Nie zostawiając po sobie żadnego znaku. Wpatrywała się w dziwnie puste legowisko medyków zastanawiając się co mogło się mu się stać. Szczerze mówiąc, lubiła przesiadywać niedaleko uzdrowicieli. Była przyzwyczajona do zapachu ziół, w końcu w Klanie Burzy pełniła rolę asystentki medyka, a w miara znajoma woń sprawiała, że czuję się nieco bardziej komfortowo.
— Smutna Ciszo. — usłyszała jak ktoś stojący za nią wymawia jej imię. Automatycznie się obróciła za siebie poznając po głosie Kocura, że to właśnie Aronia. Przywitała się delikatnym skinięciem głowy. W głębi serca czuła ciekawość, o co może chodzi. — Jak wiesz Zorzak zaginął.
— Wiem, jednak to chyba niejedyna opcja co z nim mogło się stać. — rzuciła bez dłuższego namysłu.
— Co masz na myśli?
— Mhm… Może został uprowadzony, albo zabity? — wyjąkała już niepewnym głosem. Rozglądając się po obozie, głupio było jej patrzeć prosto w oczy biało-czarnego.
— Rozpoznalibyśmy obcy zapach. — rzekł lider.
— Mógłby być to przecież jeden z nas.
— Przecież nie miał żadnych wrogów, a przynajmniej tak mi się wydaje. Zresztą kto mógłby być tak okrutny, by zabić swojego? Zdrajca wśród Nocniaków?
— To tylko moje rozminy i przypuszczenia, nie narzucam ci ich, spokojnie. Nie chcę też obwiniać niewinnych, tutejsze koty wydają się miłe. A tak w ogóle, o co chodzi, czemu do mnie przyszedłeś?
— Dobrze, miejmy nadzieję, że nie są prawdziwe. — odpowiedział krótko łaciaty. — A tak… Możesz zostać już asystentką medyka, teraz Mglisty Sen jest medyczką. – Kotka wymusiła uśmiech na swoim pyszczkiem, by jakoś okazać wdzięczność przywódcy. — Poproś, by cię oprowadziła po schowku i legowisku. Jeśli nie będziesz mieć problemów, możesz zacząć już nawet dzisiaj, chyba że zapomniałaś już, do czego służą dane zioła.
— Z nauką ziół jest tak samo jak z umiejętnością chodzenia, nigdy tego nie zapomnisz. — wymruczała pod nosem przypominając sobie lekcje z Jeżową Ścieżką, była nadal wdzięczna czekoladowemu, że ją wyszkolił. — Dziękuję… — wymruczała pod nosem.
*** 
Na początku dostawała bardzo proste zadania typu układanie ziół oraz ich sprzątanie, później dopiero Mgiełka oprowadziła ją po terenach, pokazując, gdzie dane rośliny u nich lubią rosnąć. Jeszcze nie dano jej uleczyć żadnego pacjenta, a jeśli już jakiś był, zwyczajnie się jej bał, może jeszcze nie byli co do końca do niej pewni? W każdym razie nie przywiązywała do tego większej uwagi, próbowała być jak najbardziej wyrozumiała, w końcu jest zupełnie obca, do tego prawie z nikim nie gawędziła. Stresował ją fakt, że już niedługo najprawdopodobniej wybierze się na zgromadzenie medyków czy klanów. Co będzie jeśli znowu nie dostanie snu? Co zrobi jeśli koty dowiedziały się o tym? Co sobie pomyślą inne koty? Może już pogodzili się z myślą, że niby zginęła?
Poczuła ścisk żołądka na same myśli o tym wszystkim.
Głośno westchnęła.
— Czemu to wszystko musi być takie trudne? — wyszeptała i spojrzała się w niebo spojrzeniem jakby proszącym przodków o jakąś maciupeńką pomoc czy wskazówkę, choć dalej czując, że na nią nie zasługuję. Ze spuszczonym pyskiem powędrowała do swojego legowiska kończąc tym czynem swój dzisiejszy dzień.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)