Jego słowa mnie poruszyły. Czyli wierzy, ha! Ma szczęście. Sama spojrzałam w górę i zaczęłam mruczeć pod nosem słowa w podzięce za wszystko. Gdy skończyłam spojrzałam na Oślinione Futro który pałaszował swoją rybę. Fuknęłam nosem i przytrzasnęłam ją łapą wyrywając ją z jego pyska. Kocur spojrzał na mnie zdziwiony i trochę zdenerwowany.
- Nie znasz kodeksu? Polujesz dla całego klanu- warknęłam. Oślinione Futro odsunął się i przekręcił łeb w prawo. Wyglądał jak niedoinformowany mały kotek.
- A to my nie jesteśmy ,,całym"?- spytał. Westchnęłam i przewróciłam oczami. Wzięłam w zęby swoje zdobycze ciągnąc je w miejsce gdzie leżał nasz ,,obóz". Założyłam go na czas nieokreślony, musieliśmy gdzieś spać, jak na razie. Nie mogliśmy wiecznie łazić, postanowiłam założyć nasze miejsce. Słyszałam jak kocur sunie za mną łamiąc po drodze chyba każdą możliwą gałązkę. W końcu znaleźliśmy się na miejscu. Obóz był położony pod osłoną Czterech Dębów, nawet jakby ktoś nas wyczuł, ciężko byłoby nas znaleźć. Położyłam zdobycze na miejscu otoczonym kamieniami. Oślinione Futro zrobił to samo, bardzo posłusznie. Nagle ktoś pojawił się obok. Dysząc odłożył dwie sikorki oraz rybkę do stosu i spojrzał na nas. No tak Płomienna Pieśń. Zwróciłam się w stronę Oślinionego Futra, na jego pyszczku gościło zdziwieni, wielkie zdziwienie.
- O tym mówiłam, Oślinione Futro to jest...
- Mruczek?- zapytał nagle kocur. Płomienna Pieśń kaszlnął i skulił się biorąc ogon pod siebie.
- Nie, jestem Płomienna Pieśń- odpowiedział i jakby starając się wyglądać pewniej wypiął pierś. Ściągnęłam uszy do tyłu, czy on był pieszczoszkiem i nic mi nie powiedział?! To niedopuszczalne. Przeszyłam go zimnym wzrokiem i zapytałam wprost:
- Byłeś pieszczochem?
- J-ja? W sumie...nie mam co kłamać..ta-ak- odpowiedział jąkając się niesamowicie. W moich oczach zapłonęły dwa płomienie a pysk przybrał lekko groźny wyraz. Płomienna Pieść stracił całą dumę i odwagę, skulił się jak mały kotek szukający ucieczki.
- Jestem wielce niepocieszona, że mnie nie poinformowałeś wcześniej, jednak jeżeli będziesz mi lojalny oraz zrobisz wszystko by bronic klanu, wybaczę ci- odpowiedziałam a na twarzy kocura wstąpiło szczęście- jednak jeżeli uciekniesz do dwunogów, przy następnym naszym spotkaniu umrzesz z mojej łapy.
Kocurek kiwnął łebkiem i mruknął ciche: ,,rozumiem". Usłyszałam śmiech za sobą. Odwróciłam się gwałtownie i zobaczyłam roześmianego Oślinione Futro. Zdenerwowana wymierzyłam mu szybki atak uderzając go łapą w pysk, nie wysunęłam pazurów. Kocur miauknął zadziwiony i lekko odskoczył.
- A ty, uspokój się. Nie mam zamiaru cię doprowadzać do pionu za każdym następnym razem- rzuciłam mu z pogardą machając ogonem przed jego pyskiem. Zabrałam jego rybę i odeszłam zjeść w spokoju. Bycie liderką jest nie raz ciężkie. Trzeba mieć mnóstwo wyrozumiałości i cierpliwości dla wielu członków. Usiadłam obok mojego skromnego legowiska i zaczęłam jeść. Nagle usłyszałam czyjeś kroki.
<<Oślinione Futro, Płomienna Pieśń?>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?W Klanie Nocy
Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.
W Klanie Wilka
Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).
W Owocowym Lesie
Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(Brak wolnych miejsc!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz