BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

30 czerwca 2020

Od Kawki

Zimno otaczało go ze wszystkich stron. Mroźny wicher zdawał się ciągnąć kocie na zewnątrz, a Kawka podążał za nim zaciekawiony. Chłód był czymś nowym. Nieznanym. Dotychczas kociak jedynie znał przytłaczające ciepło matki i brata. Zapach mleka i mchu. Lecz teraz z każdym krokiem małej grubej łapki czuł coraz więcej. Nieznane wonie uderzały w jego nosek. Każda zdawała się inna, ale podobna. Kawka zastanawiał się jak duży jest ich klan. Wiedział, że prócz niego, mamy i brata są inne koty, ale jak dużo mogło ich być? Nim jednak zdążył postawić kolejny krok łapa matki zagrodziła mu drogę. Niezadowolony zmarszczył brwi.
— A ty gdzie się wybierasz? - mruknęła kotka, chwytając go za kark i unosząc. 
Kawka pisnął zły. Nie znosił być noszony. Było coś w tym upokarzającego. Odniesiony na legowisko jakby nic nie ważył nie zamierzał iść grzecznie spać. Buntowniczo usiadł. Nie ulegnie matce. Karmicielka westchnęła, siadając obok. Otoczyła synów swym miękkim ogonem i przyciągnęła bliżej siebie. 
— Dawno temu, choć jeszcze nie tak dawno w Klanie Wilka żył bardzo dzielny kot — zaczęła opowiadać bajkę kotka, licząc, że tym utuli synów do snu. 
Kawka zadarł nosa do góry, spoglądając na matkę z politowaniem. Znów opowiadała o tym całym Wilczym Sercu. Niemal, że mistycznym ojcu. Kawka nie wierzył, że ktoś uratowałby życie jakieś starej zrzędzie dobrowolnie. To ona powinna zostać pożarta przez wilka nie on. Przez egoistyczne pragnienie bycia bohaterem kocura teraz Kawka miał niepełną rodzinę. 
— Kot ten choć wyróżniał się z tłumu nietypową sierścią był lubiany przez swych pobratymców...
Kociak wywrócił ślipiami.
— Mamo opowiedz o kimś innym niż tacie — burknął Kawka, wbijając pełne niezadowolenia ślipia w mamę. — Ciągle tylko o nim mówisz — dodał.
Kawka nie wierzył, że cały świat kończy się na jego ojcu. Przecież na pewno inne koty też dokonały jakiś wspaniałych czynów. Wilcze Serce nie mógł zagarnąć całej chwały. 
— Mamo, ja chętnie posłucham o tacie — miauknął Maluszek. 
Kawka zmarszczył brwi. Lizus znów obudził się do życia. Obrażony na cały świat pomaszerował na swych krótkich łapkach na koniec posłania.
— ...i wtedy Wilcze Serce pomógł liderowi i wspólnie... — mimo wszystko słyszał strzępki opowieści mamy. 
Zły wpakował sobie mech w uszy. Wciąż słyszał jakieś szmery, lecz łatwiej było je zignorować. Machnął niezadowolony swym krótkim ogonkiem. Chciał już być uczniem i wyrwać się z tej kociarni. 


Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)