BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Żałoba jest ostatnio wszechobecna. Lawina śmierci zaczęła się od odejścia Jarząb, z czasem tylko przybierając na prędkości. W wymiarze ducha znalazła się niedługo później główna medyczka, Witka, tym samym przekazując rolę dbania o zdrowie społeczności Murmur i jej uczniowi Porankowi. Po tygodniach spokoju, kolejna osoba straciła życie, tym razem w drastyczny sposób. Podczas patrolu granicznego napotkano na spuszczonego psa, który od razu rzucił się w pogoń za grupą. Każdy członek zwiadu zdążył w porę wskoczyć na drzewa, jednak przez pośpiech Skrzyp poślizgnął się i spadł z wysokości, tym samym łamiąc sobie łapy. Wojownik nie miał szans w starciu ze szczękami agresora. Obecność kłusowników także boleśnie dała się we znaki, gdy jeden z nich postrzelił zastępczynię na oczach Daglezjowowej Igły. Sadzawka niestety nie wygrała ciężkiej walki o życie. Rozpaczona śmiercią przyjaciółki liderka wybuchła, najpierw wyżywając się medyczce, a później także na reszcie społeczności. Na samym końcu w szale oskarżyła Lśniącą Tęczę o zamach, dzięki Wszechmatce powstrzymana i z pozoru uspokojona przez Świergot. Wieści o nowym zastępcy nadal na razie nie słychać...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy?
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Nowe mutacje w zakładce "Cechy Specjalne i Mutacje"! | Zmiana pory roku już 22 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 sierpnia 2014

Glonik

Autor grafiki: wierzba9005 [Discord]
OGÓLNE
GLONIK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: wierzba9005 [Discord]
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Średniej wielkości kocurek na nieco cięższej stronie kocięcego tłuszczyku. Okrąglutki, nieco tłuściutki rudasek posiada krótkie, ale mocno zbudowane nóżki i porządny, niedługi ogonek. Na jego płomiennych boczkach maluje się charakterystyczny dla pręgowania klasycznego wir, a brzuch, pysk i tylnie łapki wieńczy biel. Z racji młodego wieku posiada rzadsze futro w okolicach brzucha i pyszczka, gdzie przebija mu róż delikatnej skóry. Młodziak posiada życzliwe, delikatnie leniwe oczy w kolorze wiosennych liści.
Cechy szczególne - “leniwe” oczka, małe uszka
Kolor sierści - ruda pręgowana klasycznie z białym
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - zielone
Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

O tak młodym, rozwijającym się dzieciaku ciężko za dużo powiedzieć. Glonik ma całe życie przed sobą, czego jest bardzo świadomy. Wszystko chłonie jak gąbka i stara się zbierać jak najwięcej doświadczeń, zarówno pozytywnych jak i negatywnych. Dzieciak jest niezwykle otwarty i wygadany, czasem mogłoby się zdawać, że pyszczek mu się nie zamyka. Po chwili rozmowy jest szansa, że pojawi się odczucie jakby mówił nawet bardziej do siebie, aniżeli do rozmówcy, jakby nie oczekiwał odpowiedzi. Przy swoim słowotoku nie zawsze bywa szczery, priorytetyzuje czyjeś uczucia nad prawdą. Kociak uwielbia też słuchać historii i opowieści, a im więcej szczegółów tym lepiej! Kocurek nigdy nie wyróżniał się pewnością siebie. Zdecydowanie bardziej woli podążać za inicjatywą niż z nią wychodzić, chociaż zdarza się, że zanim zdąży się wahać czy zastanowić, ze względu na ciekawość świata już zdąży zrobić coś, nad czym potem uznaje, że mógłby się jednak namyślić. Nieco ślamazarny i niezdarny, a bez czyjejś motywacji szybko też sobie odpuszcza, jeśli coś mu nie wychodzi. Za zielonymi oczkami wydaje się nie kotłować za dużo głębszych przemyśleń, a nawet jeśli takie się pojawiają, kocurek nie zdradza ich po sobie, nie chcąc martwić nikogo. W towarzystwie zawsze stara podtrzymywać się miłą i beztroską atmosferę.

MORALNOŚĆ

Muchy by nie skrzywdził. Bardzo by chciał, żeby wszystkie koty się lubiły i cały czas były szczęśliwe.

CIEKAWOSTKI

- nie lubi dużych ptaków
- bardzo by chciał zbudować kiedyś domek z muszelek
- często przywłaszcza sobie czyjeś zasługi, opowiadając potem o nich, jakby on to wszystko wykonywał

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: powolne ruchy, słaba koordynacja
Mocne strony: spostrzegawczość, siła w łapach

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Paw
Matka - Łania (mama, bardzo ją kocha i cały czas wyczekuje jej opowieści)
Rodzeństwo - Rybka (ukochana, chorowita siostrzyczka, bardzo się o nią martwi)
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Glonik urodził się w niewielkiej jamie pod złotymi kłosami, wraz z siostrzyczką - Rybką. Ich matka, Łania, wychowuje kocięta samodzielnie, co sprawia jej niemało problemów. Szkraby, a w szczególności Glonik, były z każdym księżycem coraz ruchliwe i z pewnością nie utrzymałaby ich na długo w norce, gdyby nie to, że Rybka urodziła się chora i większość czasu spędzała odpoczywając w bezpieczeństwie wnęki w ziemi. Glonik za to w oczekiwaniu na powrót matki do domu zajmuje się Rybką, cały czas odstawiając wyprawy na otwartą przestrzeń na później, aż Rybka wyzdrowieje.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz