BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

23 listopada 2014

Czereśniowy Pocałunek

Autor grafiki: @_kierdel

OGÓLNE
CZEREŚNIOWY POCAŁUNEK
*Poprzednie imiona: Czereśnia>>Czereśniowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Homoseksualna/romantyczna
Przynależność: Pieszczoch>Samotnik>Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: @fryzia (dc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Czereśnię można opisać w kilku słowach – kot na szczudłach. Jest jedną z wyższych kotek w klanie, głównie za sprawą swoich długich i szczupłych łap. Ogólnie ma zaokrąglony, gładki kształt ciała oraz pyszczek o niemal kocięcych rysach. Większość jej sylwetki, poza łapami, pokrywa długa, gęsta i lśniąca sierść, która tworzy na kończynach charakterystyczne „rajtuzki”. Czereśnia przypomina burzową chmurę, przez którą przebijają się promienie słońca. Jej sierść ma odcień dymnej czerni, przecinanej rudymi smugami przypominającymi gwiazdy. Wokół pyszczka rude plamki układają się w coś na kształt słonecznika. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kotki jest jej ogon – długi, gęsty, błyszczący i miękki jak chmurka. Warta uwagi jest również grzywa otaczająca szyję. Jej oczy błyszczą odcieniami żółci, wpadającymi intensywnie w pomarańcz. Kotka mierzy około 38 centymetrów wzrostu, a jej długość ciała (bez ogona) wynosi około 68 centymetrów. Sam ogon mierzy niemal 30 centymetrów! Czereśnia nie waży zbyt dużo – jej waga waha się od 3 do 5 kilogramów, w zależności od pory roku, dostępności pożywienia oraz tego, czy jej futro nie jest przemoczone. Ma rozdarte prawe ucho, które czasami zakrywa kwiatami i piórami. Na barkach nosi bliznę, delikatnie osłoniętą przez grzywę. Posiada także kilka szram na zadzie, całkowicie ukrytych pod futrem.
Cechy szczególne - „Rajtuzki” na łapach, „słonecznik” z rudych plamek wokół pyszczka, grzywa dookoła szyi, długi, gęsty i puchaty ogon
Kolor sierści - Czarna dymna tortie (pręgowana tygrysio na rudym)
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Pomarańczowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Czereśniowy Pocałunek nie zmieniła się zbytnio na przestrzeni lat. Pozostała raczej introwertyczką z niewielką grupą bliskich przyjaciół. Jej spokój oraz umiejętność opanowania emocji w każdej sytuacji jeszcze bardziej się umocniły. Niewiele rzeczy potrafi ją poruszyć – ani krew, ani śmierć. Większe emocje i żale przeżywa w swoim wnętrzu. Czereśnia zachowała swoją asertywność – mówienie „nie” i trzymanie się własnych przekonań przychodzi jej z łatwością. Trudno ją do czegoś przekonać, rzadko zmienia zdanie. Pozostaje sumienna – każde zadanie wykonuje pilnie i terminowo. Nigdy nie zapomina o swoich obowiązkach i bardzo dobrze planuje swój czas. Kotka jest uczciwa i godna zaufania – bardzo rzadko kłamie. Wierzy, że bolesna prawda jest lepsza niż piękne kłamstwo. Jest lojalna wobec klanu, ale przede wszystkim wobec własnych wartości. Codziennie ciężko pracuje – zarówno dla własnej satysfakcji, jak i dobra klanu. Mimo to nie przepracowuje się – zawsze znajduje czas na odpoczynek i bardzo tego pilnuje. Czereśnia jest kotką pamiętliwą – co bywa zarówno zaletą, jak i wadą. Zapamiętuje każdy szczegół treningu, ale też każdą doznaną krzywdę. Potrafi długo nosić w sobie urazę, mścić się powoli, podkopując drugiego kota lub planując zemstę. Rzadko jednak posuwa się do czegoś drastycznego. Trudno jej dać komuś drugą szansę – sama też ich nie oczekuje. Jeśli raz zawiedziesz jej zaufanie, raczej już go nie odzyskasz. Jak przystało na wojowniczkę, jest podejrzliwa wobec obcych – niestety, także wobec własnych klanowiczów. Zawieranie nowych znajomości przychodzi jej z trudem – w każdym doszukuje się fałszu lub podstępu. Ma poważne problemy ze zrozumieniem własnych uczuć wobec innych kotów – zwłaszcza z rozróżnieniem przyjaźni od miłości. To często sprawia jej wiele trudności.
MORALNOŚĆ

Czereśniowy Pocałunek ma dobrze wykształcone poczucie moralności, którego nie zmienia. W wielu kwestiach stara się pozostać neutralna i obiektywna – zanim kogoś oceni, chce najpierw poznać jego punkt widzenia. Bez wahania zabije innego kota, jeśli będzie musiała bronić klanu lub sytuacja bezpośrednio tego od niej wymaga. Jej wiara w Klan Gwiazd jest niewielka – nie myśli o rzekomych przodkach i nie modli się do nich, choć przestrzega zasad zawartych w ich kodeksie. Nie uważa rodziny królewskiej za szczególną i nie żywi urazy wobec czekoladowych kotów. Dla Czereśni liczy się przede wszystkim rola i moralność danego osobnika – na tej podstawie przyznaje szacunek.

CIEKAWOSTKI

⸰ Nie przepada za wodą i unika jej jak ognia – wchodzi do niej tylko wtedy, gdy musi opuścić obóz.
⸰ Na stos zwierzyny przynosi głównie leśne zwierzęta, rzadziej ryby.
⸰ Nie lubi smaku ryb, jednak co kilka dni zjada jedną, by jej futro pozostało lśniące.
⸰ Często ugniata własny ogon lub posłanie – to ją relaksuje.
⸰ Wstydzi się swojego rozdartego ucha. Jeśli nie zna kogoś dobrze, zawsze siada lewą stroną do rozmówcy.
⸰ Potrafi z chłodną brutalnością zabić przeciwnika, zawsze celując w kark – nie czeka, nie okazuje wahania.
⸰ Gdy się zamoczy, jej futro staje się tak ciężkie, że musi przystanąć, by pozbyć się nadmiaru wody.
⸰ Układanie futra zajmuje jej od godziny do dwóch – zarówno rano, jak i wieczorem.
⸰ Gdyby nie lojalność wobec klanu, który ją uratował, już dawno opuściłaby go na rzecz Klanu Klifu lub Owocowego Lasu – czuje, że te tereny są jej znacznie bliższe.
⸰ Nie jest zbyt wylewna w rozmowach. Trudno z nią plotkować, a próby wyciągnięcia z niej cudzych sekretów zazwyczaj kończą się tym, że kotka ostro zbywa ciekawskiego rozmówcę.
⸰ Lubi kolory biały, niebieski i fioletowy.
⸰ Wśród ulubionych kwiatów najczęściej wymienia stokrotki.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: VI
Słabe strony: 
- Słabe pazury – ataki kotki nie są zbyt skuteczne; zadaje raczej wiele drobnych, niegroźnych ran. Wystarczy, że zahaczy pazurem o coś twardego, a ten się łamie – w skrajnych przypadkach może nawet zostać wyrwany.
- Długa sierść – łatwo można ją za nią chwycić i szarpnąć. Często zaczepia się o gałęzie lub krzewy, a po przemoczeniu staje się ciężka i utrudnia poruszanie.
- Skupienie na jednym celu – podczas walki lub polowania kotka koncentruje się całkowicie na jednym przeciwniku lub ofierze, przez co z opóźnieniem może zauważyć zagrożenie z innego kierunku.
Mocne strony: 
- Długie łapy – dzięki nim stawia większe, dłuższe kroki, co pozwala jej być szybszą w biegu. Dzięki wydłużonym łapom może też nieco dalej polować na ofiary, jak na przykład na ryby, stojąc dalej od wody.
- Gęsta sierść na karku – działa jak naturalna osłona; dzięki niej przeciwnicy mają trudność z zadaniem jakichkolwiek poważniejszych obrażeń w rejonie szyi. Zamiast skóry, najczęściej trafiają na gęstą warstwę futra.
- Ostre kły – natura zrekompensowała jej słabość pazurów ostrymi zębami, których naprawdę należy się obawiać.
RELACJE

RODZINA

Ojciec - Jamnik — Czereśnia nie pamięta go na tyle, że czasami autentycznie zapomina, iż w ogóle miała ojca.
Matka - Melon — sytuacja wygląda identycznie jak z ojcem; we wspomnieniach Czereśni matka praktycznie nie istnieje.
Rodzeństwo - Kuni Strumyczek — kotki mają zerowe relacje, nie rozmawiają ze sobą, są sobie zupełnie obce. Nie wynika to z żadnego konkretnego konfliktu – tak po prostu potoczyło się ich życie.
Partner - Czyhająca Murena — Czereśnia darzy ją głębokim uczuciem, jednak bardziej przyjacielskim niż romantycznym. Zgodziła się na związek, by jej nie stracić, ale wciąż czeka na odpowiedni moment, by wyznać prawdę i zakończyć to „szaleństwo”.
Potomstwo - ///

INNE

Kotewkowy Powiew — Czereśnia traktuje ją jak ciotkę. Jest wdzięczna za wychowanie i codziennie ją odwiedza, nawet tylko po to, by powiedzieć „cześć”.
Mżący Przelot — jedna z ważniejszych kotek w życiu Czereśni. Choć ich relacja nie wydaje się szczególnie głęboka, Czereśnia zawsze chętnie z nią rozmawia.
Siwa Czapla — jego skłonność do plotkowania i wtrącania się w prywatne sprawy bardzo ją irytuje. Kotka unika go subtelnie, by nie wzbudzić podejrzeń.
Pluskający Potok — ostatnio bardzo się zbliżyli i zostali dobrymi przyjaciółmi. Rudzielec zdecydowanie rozjaśnia każdy dzień Czereśni.
Szałwiowe Serce — tęskni za nim i codziennie żałuje, że nie odwzajemniła jego uczuć. Ma nadzieję, że pewnego dnia kocur jej wybaczy i będą mogli wrócić do przyjaźni.

SZKOLENIE

Mentor - Biedronkowe Pole — początkowo ich relacja była trudna, jednak z czasem bardzo się umocniła. Obecnie kotki często wspólnie polują.
Uczniowie obecni - Rozpromieniona Łapa
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Czereśnia urodziła się w domu pewnego człowieka. Jej rodzina była niewielka – matka o imieniu Melon miała czarne futro z rudymi plamkami, a ojciec, nazywany Jamnikiem, miał błękitnoszare futro w ciemniejsze pręgi. Czereśnia miała siostrę, Kunę, niemal identyczną do niej, również w szylkretowym umaszczeniu. Jednak ich rodzina nie mogła długo pozostać razem. Człowiek, u którego przyszły na świat, postanowił oddać kocięta, gdy miały zaledwie miesiąc. Trafiły do rodziny z dzieckiem, która wkrótce miała wyjechać do domku letniskowego. Małe, ciekawskie kuleczki szybko zaczęły rozrabiać – gryzły kable i drapały firanki. Rodzice dziecka zdecydowali się zostawić je same w domku, jakby przypadkiem, licząc na to, że natura poradzi sobie z ich energią. Kociaki poczuły głód i pragnienie, co zmusiło je do opuszczenia kryjówki pod wersalką. Wkrótce znalazły się na niestabilnej kłodzie, która obluzowała się i, porwana przez nurt rzeki, uniosła je na tereny Klanu Nocy, którym dowodziła Srocza Gwiazda. Tam, wyczerpane i przestraszone, zostały odnalezione przez patrol klanu i zabrane do obozu. 
Po upływie czterech księżyców, Czereśnia wraz ze swoją siostrą zostały mianowane na uczennice (21.12.2024). Od tego dnia Czereśnia nosiła imię Czereśniowa Łapa. Jako mentorkę przydzielono jej Biedronkowe Pole – kotkę o raczej mało przyjaznym usposobieniu. Ich pierwsze spotkanie było dość chłodne i nie zapowiadało łatwej współpracy. Z początku wszystko przebiegało spokojnie — trening Czereśniowej Łapy był dość szybki i pozbawiony większych emocjonalnych uniesień. Kotka nauczyła się wszystkiego, co było konieczne, a także tego, czego sama pragnęła się nauczyć. Choć ich wspólne treningi były raczej ciche i pozbawione intensywnej ekspresji, więź z Biedronkowym Polem stopniowo się rozwijała, aż przerodziła się w specyficzną, ale wartościową przyjaźń.
W końcu nadszedł dzień, w którym Czereśniowa Łapa została mianowana wojowniczką i otrzymała imię Czereśniowy Pocałunek (22.02.2025). W tym samym czasie sytuacja w Klanie Nocy zaczęła się komplikować — na terytorium zaczęli napływać brutalni samotnicy, którzy w szczególności skupiali swoje ataki na rodzinie królewskiej. Pewnego dnia Czereśnia została wybrana do jednej z ekspedycji. Wróciła z niej bez prawego ucha i z traumą, która odcisnęła piętno na jej psychice na wiele miesięcy. Stała się jeszcze bardziej cicha i zamknięta w sobie — jeśli to w ogóle było możliwe — a obóz opuszczała niezwykle rzadko. Na szczęście obecność przyjaciół pomogła jej powoli przezwyciężyć lęk. Niedługo później nastąpiło kolejne załamanie. Szałwiowa Łapa, jeden z bliższych jej kotów, wyznał Czereśni swoje uczucia. Niestety, wojowniczka nie odwzajemniała ich w ten sam sposób, co doprowadziło do gwałtownego końca ich przyjaźni. Z czasem jednak otworzyła się na Pluskającego Potoka i zbudowała z rudym kocurem silną więź. Ich przyjaźń stała się dla niej źródłem codziennej radości. Wkrótce doszło do otwartej walki z samotnikami, którą Klan Nocy ostatecznie wygrał, zyskując nowe tereny. Na szczęście nikt z bliskich Czereśni nie zginął, choć sama wojowniczka wyniosła z bitwy bliznę na barkach oraz kilka szram na zadzie. Nie był to jednak koniec emocjonalnych wyzwań. Czyhająca Murena — przyjaciółka Czereśni — również wyznała jej miłość. Tym razem Czereśniowy Pocałunek zgodziła się na związek, bo sądziła, że odwzajemnia uczucia. Szybko jednak zdała sobie sprawę, że to nie było, i nigdy nie będzie, romantyczne uczucie. Mimo wszystko lęk przed utratą ukochanej przyjaciółki okazał się silniejszy niż rozsądek. Planowała więc moment, w którym znajdzie siły, by wyznać prawdę — jednak ten moment nie nadchodził. Wszystko przesuwało się w czasie... aż w końcu Czereśnia otrzymała ucznia. Rozpromieniona Łapa okazał się wyjątkowym kociakiem, a wojowniczka przyjęła go z radością i zaangażowaniem.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz