BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

13 listopada 2020

Kukułka urodziła!

Kukułka urodziła trójkę niechcianych brzdąców!

Kłak

Zła
Zgnilizna


KŁAK
Poprzednie imiona: ///
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kocur
Klan: Samotnik
Ranga: Samotnik
Poziom medyczny: ///
Charakter: To spokojny i miły kociak, który ma dwie proste zasady - Nie rzucać się w oczy i przeżyć. Spędza przez to większość czasu na uboczu, unikając przybranej matki, która za bardzo nie pała do niego sympatią. Lubi się bawić; w końcu jest kociakiem z masą energii. Jednak zazwyczaj się hamuję, ponieważ nie chcę po raz kolejny dostać po tyłku za "skrzywdzenie" swojego przybranego rodzeństwa. Nie znosi, gdy ktoś narzuca mu swoje zdanie albo zmusza do czegoś, co mu nie odpowiada. Trudno mu jednak się postawić, gdy nachodzi go wizja głodówki za swoje nieposłuszeństwo. Chciałby czuć się wolny i bezpieczny, o co trudno na ulicy. Nie mówi przez to za wiele, dystansuje się i próbuję zrozumieć rzeczywistość w jakiej przyszło mu żyć. Jest dosyć poważny, mimo to nie przestaje marzyć o lepszym życiu z dala od rodziców. Bardzo lubi wpatrywać się w niebo, czy to w dzień, czy w nocy - uważa je za coś pięknego w tym pokrytym okrucieństwie świecie. Czasami nawet próbuje pod nieobecność rodziców nawiązać jakieś przyjaźnie, na których mu bardzo zależy. Choć tego nie przyzna głośno, bardzo się martwi o rodzeństwo. Gdyby mógł ocaliłby ich i zaniósł w bezpieczne miejsce z dala od zdeprawowania i cierpienia. Nie przepada za swoim wyglądem. Z chęcią uciąłby sobie łapę, aby przestać być podobnym kolorystycznie do swojego ojca. 
 
Wygląd:
  • Ogólny opis - To kociak o krótkiej, czarnej sierści. Nad nosem, z lewej strony pyszczka i brodzie ma białe plamy. Biel jest również na lewej, przedniej łapie i końcówce ogona. Posiada zielone oczy
  • Kolor sierści - czarny jednolity z białym
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oczu - zielone
Rodzina:
  • Ojciec - Czermień - Ma z nim napięte relacje. Kocur stara się go zdeprawować, aby syn był bardziej do niego podobny pod względem charakteru. Kłak się go przez to obawia, ale nie umie się postawić, przez liczne groźby, które spadają na jego ciało.
  • Matka - Kukułka (biologiczna) - Nie poznał jej nigdy. Słyszał tylko opowieści od Nornicy, która co rusz nie szczędziła o niej ostrych słów. Przez to utworzył mu się w głowie obraz kochającej matki, za którą tęskni. Bardzo chcę ją odnaleźć i namówić, aby zabrała go od tych szaleńców. Nornica (przybrana) - Nienawidzi go. Powodem są oczy, które są takiej samej barwy, jak jego biologicznej matki. Przypominają kocicy o swoim poniżeniu, ponieważ została zmuszona do opiekowania się JEJ potomstwem. Wyżywa się przez to na kociaku. Kłak stara się unikać jej jak najdłużej.
  • Rodzeństwo –  Z tego samego miotu: Zła (siostra), Zgnilizna (siostra). Przyrodnie rodzeństwo: Pajęczyna (siostra)
  • Partner - ///
  • Potomstwo - ///
Mentor: ///
Uczniowie:
  • dawni - ///
  • obecny - ///
Historia: Urodzony jako wpadka i o zgrozo jedyny syn, po zażyciu zbyt dużej ilości kocimiętki przez Czermienia i Kukułkę. Matka od razu podrzuciła go wraz z jego rodzeństwem ojcu, a sama zniknęła. Niezadowolony z takiego obrotu spraw kocur, wcisnął ich pod opiekę Nornicy, z którą również miał kocięta. 

Punkty umiejętności:
  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - ///
  • skok - ///
Upomnienia: 0/3
Właściciel: alisnikexd@gmail.com

 ***

ZŁA
Poprzednie imiona: ///
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kotka
Klan: Samotnik
Ranga: Samotnik
Poziom medyczny: ///
Charakter: Jest agresywna co do kotów, których nie zna przez swoją przeszłość, bardzo trudno ją do siebie przekonać jeśli zrobiło się coś złego co czyni ją nieufną. Lecz gdy chodzi o jej najbliższych zachowuje się jak siostra, opiekuńcza. Jest też bardzo honorowym kotem, honor dla niej jest na pierwszym miejscu ale wbrew pozorom nie jest płochliwa, jest odważna  Na pewno nie wpycha nosa wszędzie. To nie Zła. Ona wyróżnia się tym, że trzyma się na uboczu, ale nie przez nieśmiałość. Po prostu nie lubi zwracać na siebie zbytniej uwagi. Nie jest typową królową dram, wręcz przeciwnie. Jednak nie raz jest szczera do bólu. W sytuacjach jeden na jeden potrafi zaskoczyć. Ceni sobie ciszę i spokój, toteż najczęściej przebywa w miejscach rzadko odwiedzanych przez inne koty. Na ogół stara się być chociażby neutralna dla reszty społeczeństwa, lecz nie zawsze jej się to udaje. Zdobycie jej zaufania graniczy z cudem, jednak kiedy już uda ci się tego dokonać, zyskasz oddaną kompankę gotową skoczyć za tobą w ogień. Ponad wszystko ceni sobie honor, a co za tym idzie trzyma się kilku jasno określonych zasad. Przede wszystkim zawsze, bez względu na wszystko, jest szczera. Może wybaczyć naprawdę wiele z wyjątkiem kłamstwa. Odwaga towarzyszy jej od zawsze, bez problemu podejmie się każdego wyzwania. Spryt i inteligencja. Kolejne cechy umożliwiające jej odnalezienie właściwego rozwiązania nawet w najtrudniejszych sytuacjach. A teraz może przejdźmy do jej drugiej strony osobowości. Lepszej? Wręcz przeciwnie. Codziennie ukrywa przed światem swoje drugie oblicze. Oblicze demona. Zwykle trzyma emocje na wodzy, jednak gdy już znajdzie się w swoim żywiole, bez wahania idzie na całość. Jest bezlitosna i brutalna. Z zimną krwią rani słownie każdego, kto ośmieli się stanąć jej na drodze. Wielu zgodnie okrzyknęło ją mianem 'psychopatki', co stanowi niezwykle trafne określenie. Lubi patrzeć na cierpienie innych, a sprawianie komuś bólu to dla niej wyśmienita rozrywka. Ale bez obaw... Na ogół udaje jej się utrzymać kontrolę nad sobą. Na ogół...

Wygląd: 
  • Ogólny opis - Kotka, chodzi wiecznie zła i napuszona. Czekoladowy przebija się jedynie na długim ogonie i uszach, reszta ciała jest biała. Różowy nos jest wiecznie zmarszczony w gniewnym grymasie. Wściekło zielone oczy zawsze patrzą czujnie. Jest bardzo wysoką kotką, nie jest masywna. Pazurki prawie zawsze wysunięte. Jedynie przy bracie wygładza futro, pyszczek przybiera łagodny wyraz, pazury zostają schowane, a w oczach pojawia się psotna iskierka.
  • Kolor sierści - Czekoladowy van pręgowany tygrysio
  • Długość sierści - Półdługa
  • Kolor oczu - Zielone
Rodzina:
  • Ojciec - Czermień (to nie jest przykład kocura, ale mała podziwia w nim stanowczość i to, że jest twardy)
  • Matka - Kukułka (jest, bo jest. Mała lubi ją odwiedzać i kocha ją, mimo tego, że ją porzuciła)/Przybrana: Nornica (nienawidzi jej, kotka znęca się nad nią i często bije)
  • Rodzeństwo -  Kłak (braciszek, przy którym może zachowywać się normalnie i czuje się bezpiecznie) Zgnilizna (siostrzyczka, którą równie mocno kocha co braciszka) - Przybrane: Pajęczyna (nie przepada za nią, jest dla Złej niemiła)
  • Partner - Brak...
  • Potomstwo -  ...
Mentor: ///
Uczniowie:
  • dawni - ///
  • obecny - ///

Historia: Urodzona w mieście przez Kukułkę, która zaraz po urodzeniu oddała ją Czermieniowi, który dał ją Nornicy. Mała jest poniewierana, bita i wyzywana przez przybrane rodzeństwo i Nornicę.

Punkty umiejętności: 
  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - ///
  • skok - ///
Upomnienia: 0/3
Właściciel: kulka1835@gmail.com

***

ZGNILIZNA
Poprzednie imiona: ///
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kotka
Klan: Samotnik
Ranga: Samotnik
Poziom medyczny: ///
Charakter: Zgnilizna to kotka mająca dwa oblicza. Kiedy kogoś spotyka to od razu wyrabia sobie o nim zdanie. Jeśli tego kogoś polubi, to od razu zachowuje się jakby byli najlepszymi przyjaciółmi. Dla takiego kogoś będzie skłonna oddać własne życie, nawet jeśli znają się bardzo krótko. Zawsze powie co myśli i nie będzie mieć przed przyjacielem sekretów, chyba że każe jej milczeć inny kot, którego lubi. Natomiast jeśli kogoś nie lubi to zamienia się w najbardziej wkurzające stworzenie na ziemi. Zawsze będzie się z kimś takim nie zgadzać, zawsze robić na przekór. Oprócz tego łatwo się denerwuje i rzadko podejmuje decyzje po ich przemyśleniu. Ma problemy ze skupieniem się i jest niesamowicie uparta.

Wygląd: 
  • Ogólny opis – To dość mała kotka z krótką sierścią. Jest jasno umaszczona, z jaśniejszym brzuszkiem i pyszczkiem i ciemniejszymi pręgami
  • Kolor sierści – liliowa pręgowana tygrysio
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oczu - zielone
Rodzina:
  • Ojciec - Czermień (samotnik)
  • Matka - Kukułka [biologiczna](samotniczka), Nornica [przybrana](samotniczka)
  • Rodzeństwo - Kłak (kocur), Zła (kotka). Przyrodnie: Pajęczyna (kotka)
  • Partner - ///
  • Potomstwo – ///
Mentor: ///
Uczniowie:
  • dawni - ///
  • obecny - ///
  •  
Historia: Urodziła się jako córeczka samotniczki Kukułki. Ta oddała ją innej samotniczce – Nornicy. To z nią się wychowuje i to ją uznaje za matkę.

Punkty umiejętności: 
  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - ///
  • skok - ///
Upomnienia: 0/3
Właściciel: smagibag@gmail.com

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)