Tego dnia we mnie szalał niepokój, radość i zdenerwowanie. Czułem się jak... jak... jak ja dzisiejszego dnia. Bałem się, czy Mintleaf sobie poradzi, czy kocięta będą zdrowe. Kręciłem się po obozie coraz bardziej zestresowany. Mintleaf była u medyka od może 3 godzin... Nie wytrzymałbym, gdyby ona umarła. Straciłbym już drugą osobę. Chcąc sprawić jej jakiś prezent, wybrałem się nad jezioro. Śnieg nie pokrył jeszcze całej powierzchni, lecz jezioro było już zamarznięte. Postawiłem jedną łapę na lodzie. Nic się nie stało, więc chyba nie byłem takim ciężkim kamieniem, nie? Śmiało wszedłem na dalsze odległości. I to wszystko wydarzyło się tak szybko. Lód pode mną pękł i wpadłem prosto do lodowatej wody. Przez moje ciało przeszedł dreszcz. Próbowałem wypłynąć, ale lód prawie mnie sparaliżował. Brakowało mi powietrza, ale... to w końcu moje pierwsze życie... Uspokoiłem się trochę i zamknąłem oczy. Opadłem w morską otchłań, a małe światełko stawało się coraz mniej widoczne. Nagle rozbłysło całą swoją mocą i ujrzałem parę białych ślepi z żółtymi źrenicami. Wstałem, i moim oczom ukazała się jasnoruda kotka z ciemniejszymi łapami. Uszy były tej samej barwy, i pewnie uznałbym, że to zwykły kot. Ale coś wyróżniało nieznajomą. Promieniował od niej taki blask, że zmrużyłem oczy. Otoczyły mnie inne koty, ale od każdego bił blask.
- Wolfstar... - usłyszałem i ruda kotka uśmiechnęła się do mnie.
Coś mi mignęło w głowie i odwzajemniłem uśmiech. Honeypelt, moja matka. Przytuliłem ją i wyszedłem z tłumu kotów. Odszukałem szarego kota, a on spojrzał na mnie surowo.
***
Znów otworzyłem oczy. Wciąż byłem w wodzie, i wciąż tonąłem. Powstrzymałem chłód i z siłą, jakiej jeszcze nigdy nie miałem wyskoczyłem z wody niczym ryba. Wylądowałem na lodzie, i mimo chłodu i oszołomienia jak idiota popędziłem na brzeg. Otrzepałem się z wody i wkurzony wróciłem do obozu. Nie mam ryby, jestem cały mokry, prawdopodobnie dostanę przeziębienia i straciłem jedno z żyć. Nie no, jest super. Przed wejściem jeszcze raz się otrzepałem i zdecydowanie ruszyłem truchtem do medyka. Rainymist ugniatała łapkami jakieś zioła, ale kiedy mnie zauważyła, uśmiechnęła się i ogonem wskazała żłobek. Skinąłem jej głową i wszedłem do żłobka. Już przy wejściu doszły mnie popiskiwania kociąt. Do oczu napłynęły mi łzy wzruszenia. Przedarłem się przez zasłonę z liści i moim oczom ukazała się Mintleaf i trzy małe kulki. Wyglądała na zmęczoną, ale szczęśliwą. Kiedy usłyszała mnie, na jej pyszczku zagościł szeroki uśmiech.
<Mintleaf? ^^>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz