BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 lipca 2023

Od Kawczej Łapy Do Makowego Pola

 Nie było czuć, że nastała pora odpadających liści. Było tak ciepło jak latem, dlatego też wiele kotów spędzało czas nad rzeką. Kawka leżała w cieniu drzewa przyglądając się Sroczemu Lotowi i jej przygarniętym pociechą, które brodziły w wodzie. Nawet Śnieżna Gwiazda pozwoliła sobie na dzień lenistwa. Zajęła miejsce na jednej z gałęzi drzewa, pod którym odpoczywała Kawka, gdzie miała doskonały widok na wszystkich klanowiczów. 
Dostrzegając zbliżającego się ku niej Makrelka przeniosła na niego spojrzenie. W tym samym momencie dostała łapa prosto w twarz.
— Przepraszam, to niechcący — powiedział Poranek szczerząc się do kotki, która oberwała jego stopą, gdy ten się przeciągał
— To, że twoja siostra jest czasami moja dziewczyną, nie znaczy, że możesz podrywać moją... Jako, że naszego ojca nie ma tymczasowo w klanie, to ja teraz odpowiadam za to z kim moje siostry się zwiążą w przyszłości! — zadeklarował brat Kawki podchodząc do nich — I ty nie znajdujesz się na liście potencjalnych kandydatów dla nich.
Czarna kotka spojrzała się spode łba na kocurka. Nie chciała by robił za jej swatkę i decydował o tym, kto będzie dla niej odpowiedni, a kto nie. Jeśli będzie chciała się z kimś kiedyś związać, na pewno nie będzie rozmawiać o tym z bratem, tego była pewna. Jak już raczej spróbuję poradzić się żeńskiego grona kotów. Na to jednak miała jeszcze czasu, a czasu. Najważniejszym aktualnie dla niej było ukończenie treningu, a nie romanse, nawet te kocięce.
— Na całe szczęście. Nie chciałabym by mój partner uderzał mnie łapą w twarz — odparła podnosząc się z ziemi, po czym otrzepując się, potarła łapką po pysku rozmasowując obolałe miejsce — Nie będę wam przeszkadzać w męskich rozmowach — mówiąc to oddaliła się od kocurów, już raz miała okazję przysłuchiwać się jak rozmawiali o Ryjówkowej Łapie i żałowała tego, była pewna, że koniec końców rozmowa i tym razem zejdzie na nią
Przemieściła się kawałek dalej, bliżej mostu przy którym dostrzegła Makowe Pole w towarzystwie Pszczelej Dumy. Z tego co udało jej się zauważyć te dwie kotki często trzymały się razem, czasami również kręciła się obok nich Zajęcza Troska. Przez dłuższą chwilę im się przyglądała, gdy dostrzegła wpatrujące się w nią zielone ślipia czarno srebnej. Speszona, że została przyłapana na wpatrywaniu się w nie odwróciła wzrok. Momentalnie skarciła się w myślach, powtarzając sobie, że nie jest już przecież mała Kawką. Było jej bliżej do wojowniczki. I jeśli chciała być przez innych tak odbierana, powinna się tak zachowywać.
Pewnym krokiem zbliżyła ku starszym kotkom. Dostrzegła jak Pszczela Duma coś szepcze do ucha byłej mentorki jej matki. Nie wiedziała jaka była między nimi relacja, jednak miała nadzieję, że nie było aż tak tragicznie. Chociaż patrząc na aktualne zachowanie Błotnistej Plamy musiało tak być. Miała nadzieję, że kotka nie będzie jej oceniać przez pryzmat matki. W końcu różniły się, i to było z każdym księżycem jeszcze bardziej widoczne.
— Mogę się dosiąść? — zagadnęła po tym jak się z nimi przywitała, mając nadzieję, że nie spotka się z odmową starszych 

<Ciociu Mak?>

[przyznano 5%]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz