BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

28 grudnia 2019

Od Szyszki

To było dziwne. W jednej chwili, cały świat stanął do góry łapami. Zwierzyny wciąż brakowało, chociaż Pora Nagich Drzew zbliżała się ku końcowi. To nie napawało Szyszki większym niepokojem, zdążyła już przywyknąć do pustego żołądka. Martwiła się bardziej liczbą kotów, która w ciągu ostatnich księżyców odeszła. Nie były to przypadkowe koty z lasu, a jej pobratymcy, których obdarzyła zaufaniem. Odchodzi jeden po drugim, jak zabijane w Porze Nowych Liści myszy. Z każdym kolejnym dniem, uczucie strachu rosło w niej. Obserwując znajome pyszczki, miewała myśli, że widzi daną osobę po raz ostatni. Każdą śmierć traktowała, z równie wielkim smutkiem. Czasami płakała, innym razem po prostu wlokła ogon po ziemi. Nie dawała się ponieść rozpaczy, gdy obok był inny członek klanu. Dla nich starała się nieść pocieszenie, dobre słowo, całą swoją siłę oddając klanowi. 
Śmierć Czereśni, była szokiem dla każdego. Przywódczyni nie była pierwszej młodości, ale to nie był jej czas, by odejść z tego świata. Szyszka niosła na sobie ogromny ciężar, jakim było poczucie winy. Może dało się temu zapobiec? Nie potrafiła znieść myśli, że gdyby wtedy nie wybrali się na patrol, liderka żyłaby nadal. Nie zginęłaby zaatakowana przez Potwora Dwunożnych. Płomykówka i Myszołów zajęli się jej zakopaniem, żegnając członka rodziny. 
Szyszka uniosła głowę, obserwując ciemniejące nad głową niebo. Pomału zapadał zmrok. Kotka westchnęła przeciągle. Oczy jej się zaszkliły. Czereśnia była wspaniałą liderką. Czarnulka wspominała, jak przyjęła ją i Brzózka do klanu, zapewniając im tym samym dom. Przeszła tyle w życiu, a się nie poddawała, aż do tego jednego dnia, kiedy zakończyła swoją walkę. Stała się jednym z Gwiezdnych? Nie. Ona nie wierzyła w Klan Gwiazdy. Gdzie zatem zawędrowała? 
Zacisnęła zęby, próbując się nie rozpłakać jak mały kociak. To była jej wina. Gdyby wtedy nie stała jak kołek, to ona przyjęłaby uderzenie i Czereśnia nadal by była z nimi. Była tak ważna dla klanu, dlaczego musiała ich opuścić? Los odebrał już tak wiele kotów. Szyszka zabiła zdenerwowana ogonem o ziemię. To wszystko nie tak  miało być, ale musiała pogodzić się z tym, co się wydarzyło. Być oporą dla najbliższych. Niepewnie podniosła się na łapy. Potrzebowała spokojnego miejsca, w którym będzie mogła zebrać myśli. Udała się do legowiska starszych, które nie było właściwie używane. Ułożyła się na jednym ze starych  mchów, wciąż niosącym zapach Jemioły. Zamknęła oczy, powoli zasypiając. Może zwalczy bezsenność? 
W oddali rozniósł się głos Puch. Szukała kotów na patrol. Teraz, kiedy Płomykówka zrezygnowała ze stanowiska, Puch została zastępczynią. Szyszka nie dziwiła się dawnej mentorce, w końcu straciła siostrę, tak jak wcześniej partnera i teraz wolała skupić się na wychowaniu kociaków. Na nowego przywódcę, wybrała więc Horyzonta. Czarna kotka musiała przyznać, że wprowadził swoje rządy od razu, przez co część pobratymców, nawet nie miała czasu, by odpocząć, lub ponieść się żałobie. 
Ziewnęła przeciągle. Tej nocy znowu nie uda jej się zasnąć. Zbyt dużo zamieszania. Udała się do Puchu, chcąc zgłosić się do patrolu łowieckiego. Miała dość dużo siły, a przynajmniej na coś się przyda. 
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)