Od Zroszonego Nosa C.D Borsuczego Gońca

Zastępca przyglądał się jej swoimi łagodnymi, błękitnymi oczami. Próbowała się rozluźnić, wymyśleć jakąś beznadziejną ale prawdopodobną wymówkę. Nie chciała mu mówić prawdy, bała się. Obawiała się, że mimo łagodnego usposobienia nie zrozumie jej problemu.

- Po prostu nie lubię tam chodzić i tyle – odpowiedziała starając się ukryć delikatnie drżenie głosu – Ciasno tam i gorąco.
- Zroszony Nosie, nie wiem kto uczył cię kłamać ale zrobił to źle – mruknął kocur – Ostatnio mój umysł był zamglony depresją ale nie na tyle abym utracił intuicję.
Kotka zgarbiła się. Wiedziała, że Borsuczy Goniec będzie jeszcze bardziej naciskał, w końcu jeśli chciała kłamać to chciała coś ukryć. Jakaż ona była głupia! Spuściła głowę wbijając wzrok we własne łapy.

- No, więc? Sama mi mówiłaś, że przyjaciele powinni wzajemnie się dzielić swoimi problemami inaczej może to się źle skończyć – szturchnął ją nosem ona momentalnie odskoczyła – Wybacz.
- Nie zrozumiesz tego Borsuczy Gońcu.
- Czemu z góry zakładasz, że…
- Bo jesteś kocurem! –krzyknęła, gwałtownie się podnosząc; w jej sercu zapłonął strach wymieszany z przerażeniem, przez co zapomniała o wszelkich zasadach dotyczących odnoszenia się do wyższego rangą wojownika – A wy nie wiecie jak to nosić w sobie kocięta, rodzić je i zajmować się nimi! Dla was wszystko wydaje się proste! A teraz zostaw mnie!

Odeszła od niego, chcąc iść gdzieś, gdzie panowała cisza i spokój.

^*^*^*^*^*^*^

Krążyła po lesie chcąc nacieszyć się ciepłą, bezchmurną nocą. Gdzieś w oddali pohukiwała sowa a jeszcze indziej po poszyciu biegał jakiś gryzoń.
Miała wyrzuty sumienia, że nakrzyczała na Borsuczego Gońca. On nie chciał niczego złego pewnie a ona odebrała to jako… sama nawet nie wiedziała co. Temat kociąt wywoływał u niej agresję i wszelkie inne negatywne zachowania. Zachowywała się jak szalona. W ten sposób zwróci na siebie tylko niechcianą uwagę.
Przed jej nosem przeleciał jakiś ptak, który przywołał ją do rzeczywistości. A może powinna przestać zachowywać się jak wielce pokrzywdzona i otwarcie się wszystkim przyznać? W końcu, Milcząca Gwiazda jej nie może wygnać za takie coś a członkowie jedynie mogą odrzucić ale co jej po nich? Przecież miała swoich bliskich a nawet jeśli oni by się odwrócili to mogłaby odejść i żyć razem z Małą Łapą. Znalazłaby sposób aby żyć.
Zdecydowała, że rano porozmawia szczerze z Borsuczym Gońcem.

^*^*^*^*^*^*^

- Chciałeś wiedzieć czemu się tak zachowuje, więc ci odpowiem, bez zbędnych wybuchów czy owijania w bawełnę. Ja… ja nie lubię a wręcz nie cierpię kociąt a nawet się ich boję. Dlatego nie chodzę do żłobka czy nie rozmawiam o tym ze Srebrnym Deszczem. Nie chcę ich mieć, przynajmniej na razie.
Zaprosiła kocura na poranne polowanie podczas którego go przeprosiła i wręcz od razu przeszła do odpowiedzi na jego wczorajsze pytanie. Miała nadzieję, że chociaż spróbuje ją zrozumieć.

<Borsuczy Gońcu? Przepraszam za gniot>