BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

23 października 2014

ETER

  

Autor grafiki: Kierdel_
OGÓLNE
ETER
*Poprzednie imiona: Zajączek
Płeć: Kocur
Orientacja: ///
Przynależność: Samotnicy - Gang Białowron - Klan Klifu
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC (Opiekun: Rachel)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Eter to drobnej budowy kocur, w dodatku niski, przez co z daleka można łatwo pomylić go z wyrośniętym kocięciem. Futro ma czarne, szorstkie i potargane, często najeżone i pozlepiane, przypominające igły jeża. Ogonek prawie nigdy nie sterczy sztywno w górze, lecz wisi gdzieś z tyłu, smagając powietrze, niczym cienki i długi bicz. Złote oczy zawsze uważnie obserwują otoczenie, a na pod futrem, jeśli się przyjrzeć, widać blizny. 
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - Czarna jednolita
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Żółte
Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Eter jest na pozór spokojnym kotem. Wszystko się natomiast kończy gdy kocurowi zbyt długo się coś nie udaje, a on zaczyna tracić panowanie, wyzywając wszystko i wszystkich co jest w zasięgu wzroku. Zalecane jest wtedy zabranie spod jego łap wszelkich niebezpiecznych przedmiotów. Jest raczej małomówny i stroniący od jakiegokolwiek kontaktu fizycznego, lecz pomocny. Na swój sposób stara się ułatwić innym życie, chociaż nie każdy doświadczy od niego tej dobroci. Sumienny, stara się jak może, chociaż przez jego gabaryty, nie zawsze udaje mu się wykonać powierzone mu zadanie. Nie chce zawieść tych z którymi przystaje i dla ich bezpieczeństwa jest w stanie wybiec umysłem naprawdę daleko, wszystko dokładnie planując. Małomówny, jednak nie nieśmiały. Zwyczajnie chłonie informacje z otoczenia, poprzez słuchanie, nie rozmowę. Mimo wszystko nie pogardzi ciekawą wymianą zdań, a sam, gdy uzna temat za interesujący, potrafi zagadać swojego rozmówcę. Pamiętliwy, całkiem łatwo go urazić, chociaż tego nie okazuje. Jest trochę jak ten jeden kujon odludek, który stara się dopasować w grupę za młodu, by potem gardzić własnym gatunkiem. Pesymista wymieszany z realistą, trzeba być nastawionym na jego czarny i raczej pozbawiony emocji humor. Perfekcjonista.

MORALNOŚĆ

,,I'd let the world burn for you". Nie jest typem protagonisty, jeśli nie zniszczy świata ze zwykłej swojej idei, to dla kogoś kto jest mu bliski. Jego kodeks moralny został wypaczony przez gang, który ukształtował przynajmniej część jego moralności. 

CIEKAWOSTKI

- Wbrew pozorom jest całkiem wrażliwy na strefę emocjonalną. Nawet jeśli nie potrafi dokładnie określić swoich emocji, nie ma trudności w odgadnięciu cudzych. 
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: -
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Kocurek nie jest silny ani wielki, z łatwością przyjdzie go powalić w otwartej walce. Przez swoją wielkość, nie jest też szybki. 
Mocne strony: Umysł zrodzony do analizy. Chłodno podchodzi do trudnych sytuacji, stara się szybko znaleźć rozwiązanie. Szybko zapamiętuje nawet najdrobniejsze szczegóły z otoczenia. Cierpliwy.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Szczur, martwy. 
Matka - Wrona, status nieznany. 
Rodzeństwo - Sroka, Próżnia - status nieznany.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

⁇¿ ?¿? - Moja ścieżka... 
SZKOLENIE

Mentor - Szczur, Dektyw 
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Kocur jako małe kocię przywitało się z gangiem. A przynajmniej za małe kocię został wzięty, gdyż jego wzrost nie był powalający. W wieku dość młodego wyrostka został sam, rozdzielony z resztą rodziny po małej łapance, którą urządzili ludzie, by pozbyć się kocich szkodników. Długo żył na ulicy, próbując przechytrzyć większe od siebie koty i chociaż często mu się to udawało, często również dostawał za to w skórę, zdobywając kolejne blizny. Było tak do czasu, aż trafił w objęcia gangu. Od tego czasu wyrostek był wierny swojej grupie, nie ważne w jakiej sytuacji by się nie znalazł, a koty które początkowo spisały go na straty, zaczęły doceniać jego żywotność u tęgi umysł, chociaż wciąż nie był niczym więcej jak kmiotkiem pozbawionym siły. Jego życie cały czas polegało na udowadnianiu swojej wartości, aż w końcu, którejś deszczowej nocy, spotkał Ich... Czy dadzą mu to, czego szuka?  

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)