Kot nie powiedział mi całej prawdy, czułam to. Musiało być coś jeszcze, albo kompletnie zataił prawdę. Zauważyłam, że chciał iść pogadać z Oślinionym Futrem, to był dla mnie znak. Sama ruszyłam w kierunku kota. Widząc mnie zatrzymał się i zaczął się myć, jakby myślał, że to przyćmi moją czujność. W końcu dotarłam do niego i usiadałam naprzeciw. W jego oczach odbijał się niepokój, kolejny zły znak.
- Czy coś się stało?- zapytał roztrzęsionym głosem. Nie odpowiadałam, nie miałam zamiaru odpowiadać na tak banalne pytanie. Spojrzałam na Oślinione Futro który gdzieś w kącie rozmawiał z Pomarańczową Stopą. Dyskutowali o czymś, jednak bardzo cicho. Czyżbym w klanie miała samych zdrajców?! Zdenerwowałam się tą sprawą, jednak nie mogłam tego pokazać. Płomienna Pieśń chrząknął i wstał, widać było jak bardzo chciał odejść.
- A ty dokąd- skoczyłam w jego kierunku i zasłoniłam mu drogę. Kocur głośno przełknął ślinę.
- Na polowanie?- odpowiedział, a bardziej spytał. Nie mogłam mu wierzyć w ani jedno słowo, mógł teraz spiskować z kimś.
- Cudownie, pójdę z tobą- odparłam i pierwsza ruszyłam do wyjścia. Płomienna Pieśń nie miał wyboru, musiał iść za mną.
Droga dłużyła się niemiłosiernie. W końcu rozdzieliliśmy się, tak złapiemy więcej. Nadal jednak miałam go na oku. Ruszyłam w ślad za zającem, który myślał, że mi umknie. Stworzenie znalazłam za kamieniem, jadł spokojnie swój posiłek szybko przeżuwając trawę. Rozglądał się niespokojnie na wszystkie strony, wiedział, że zaraz ktoś go dopadnie. Wiedziałam, że nie mogę czekać. rzuciłam się na niego i wbiłam swe kły w jego szyję z której pociekła ciepła krew opryskując mi pysk. Ciecz spływała mi po pyszczku kapiąc na ziemię. Zakopałam królika z charakterystycznym miejscu i poszłam na inne łowy.
Złapałam jeszcze drozda i cztery myszki. Zabrałam moje zdobycze i przeniosłam w inne miejsce, bliżej Płomiennej Pieśni. Znalazłam go krążącego obok jednego kwiatka. Mamrotał coś pod nosem i rozglądał się we wszystkie strony.
- Ona nie może się dowiedzieć, zabiłaby mnie! Nie, nie, nie...
- O czym i kto ma się nie dowiedzieć?- spytałam ujawniając się. Kocur podskoczył jak oparzony i za nim zdążył się wywinąć ja skoczyłam w jego kierunku.
- Ależ nic liderko! Tak sobie głupio mamroczę bez sensu...
Zdenerwowałam się nie nażarty, on ewidentnie ściemniał! Rzuciłam się na niego powalając go na ziemię. Przytrzymałam go nie dając mu uciec. Płomienna Pieśń szamotał się we wszystkie strony próbując się wydostać z mojego żelaznego uścisku.
- Gadaj ty strawo wron, albo przestanę być taka miła!- wrzasnęłam mu prosto w mordkę. Kocurek chciał się wyrwać, lecz po chwili zdał sobie sprawę, że to nie ma sensu.
<<Płomienna Pieśnio?>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz