BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot u Samotników!
(dwa wolne miejsca!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

18 czerwca 2019

Od Śnieżnego Sopla (Śnieżnej Łapy) CD Koziej Łapy

Bengalka cofnęła się o krok, widząc w jakim stanie jest jej przyjaciel. Poczuła ogromną falę żalu względem swojego partnera oraz lidera, jak oni mogli tak traktować biednego Kozią Łapę?! Westchnęła cicho, ściągając swoje uszy do tyłu. Przez moment chciała coś powiedzieć, jednakże stwierdziła, że lepiej będzie, jeśli po prostu go przytuli.
- Kózko... tak mi przykro... - szepnęła, odwracając szybko wzrok. Liliowy pociągnął nosem. pocierając łzy łapką - No już... proszę cię... - nie wiedziała co robić, więc jedynie mocniej przytuliła do siebie przyjaciela. Ta... przyjaciela? Czy aby na pewno? Barania Łapa przesadził już w momencie, gdy zabronił jej rozmawiać ze swym bratem, a teraz to, czego dowiedziała się pointka, było wręczy szczytem wszystkiego! Zaczęła więc poważnie wątpić w to, czy ich związek miał jakikolwiek sens. Do tego to, czy kocha arlekina zaczęło być dla niej tak wątpliwe, niczym deszcz podczas suszy.
- Jestem beznadziejny... Barania Łapa zawsze był ode mnie lepszy - bicolor starł kolejne łzy z pyszczka, zaś serduszko Śnieżnego Sopla dosłownie pękło na pół, kurcząc się na koniec. Jak bardzo pręgowany musiał być zniszczony przez życie...?
- N-nie prawda! - zaprzeczyła szybko, starając się jakoś podnieść go na duchu - L-lepiej się do ciebie tuli! I-i-i... masz takie miękkie futerko! Do t-tego tak ł-ładnie myje-myjesz moje! - bąknęła, zupełnie nie wiedząc co powiedzieć. Odwróciła szybko wzrok, a gdyby koty mogły się rumienić, to ona z pewnością spaliłaby buraka na mordce.
- Wracajmy do do domu... proszę - poprosiła nieśmiało, oddalając się dosłownie na długość bardzo krótkiego ogona. Kózka zawahał się, ostatni raz popatrzył na spienioną taflę wody, po czym ruszył wolnym krokiem za Śnieżką, w której aż się gotowało ze wściekłości, kiedy pierwszy szok minął - Będzie dobrze, obiecuję - uśmiechnęła się blado, jako pierwsza wchodząc do obozu, po czym dosłownie wydarła się na cały teren klanu klifu, wzywając do siebie Barana. Kremowy wyszedł znudzony z legowsika terminatorów, patrząc spod przymkniętych powiek na bengalkę.
- Czego? - warknął, widząc jak zza kotki wyłania się jego brat. Popatrzył zaraz na młodą wojowniczkę ze wściekłym wyrazem pyska.
- Jak śmiałeś, co? CO CI TAKIEGO KOZIA ŁAPA ZRO- - urwała gdy poczuła na swoim policzku uderzenie. Krew skapnęła na ziemię, zaś syn Dzikiej Zamieci otrzepał łapę, chowając przy tym pazury. Zaśmiał się cicho, mrucząc pod nosem, jaka to ona jest żałosna.
- Ty... - wydusiła z siebie pod wpływem ciężkiego szoku. Śnieżka najpierw zadrżała, a później rzuciła się na długofutrego bez ani chwili zawahania. Wściekłość przyćmiła jej racjonalne myślenie, miała gdzieś to, że wszyscy klanowicze patrzą się właśnie na nią, że Barania Łapa ma przewagę. To jej nie obchodziło! Wykorzystywała każdą chwilę na atak, zostawiając po sobie na ciele przeciwnika krwawe ślady. Jednakże terminator nie był jej dłużny, najpierw wbił z całej siły zęby w bark kotki, która aż zachłysnęła się powietrzem, by chwilę później rzucić nią z całej siły o ziemię.
Wojowniczka nawet nie zorientowała się gdy ich rozdzielono, ani kiedy Lisia Gwiazda wymierzył im karę. Barana cofnięto do kociarni do odwołania, zaś jej samej odebrano tytuł wojowniczki i ponownie przydzielono Martwego Cienia jako mentora. Odpowiedziała na to jedynie wściekłym grymasem.
- Z NAMI KONIEC NĘDZNA PADLINO! - warknęła w stronę kocura, który wyglądał, jakby miał zaraz zejść na zawał. Nie minęła jednak dłuższą chwila, jak znowu przybrał znudzony wyraz pyska - Kózko... - zaczęła, podchodząc w stronę bicolora, który położył po sobie uszy.
- D-dostałaś karę... - wyjąkał ściszonym głosem
- No i? Teraz znowu będę mogła spać w tym samym miejscu co ty~! Może nawet obok ciebie, co ty na to? - uśmiechnęła się łagodnie - Poza tym... znowu będziemy mieli więcej czasu dla siebie. A musisz wiedzieć, że ja cię bardzo lubię - dodała zaraz nieśmiało, zawstydzona odwracając mordkę.

< Kozia Łapo? >

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)