– Bardzo dobrze – powiedział Szakłakowy Cień, powaliwszy swoją uczennicę na glebę. Brzoskwiniowa Łapa jęknęła, wstała i otrzepała się. Spojrzenie mentora było poważne. Brzoskwinka nie wierzyła, że jego pochwała była szczera. Przegrała w końcu tę walkę. Spojrzała na kocura nieufnie i westchnęła cicho.
– Przecież ty wygrałeś – odburknęła speszona i zagubiona. Może miała po prostu gorszy dzień i dlatego wyszło jak wyszło? Z Jesionową Łapą szło jej łatwiej. W jednej chwili utraciła nadzieję na dobry dzień. Spuściła spojrzenie i odsunęła się od liliowego kocura.
– Ale walczyłaś do końca i nie dałaś mi się tak łatwo – powiedział pośpiesznie, liżąc ją w czoło – To co, polowanie?
Obdarzyła kocura ciężkim spojrzeniem. Na co niby mieli tu polować, wielki Klanie Gwiazdy? Znajdowali się daleko od rzeki i blisko granicy z Klifiakami. Właśnie, to ostatnie szczególnie jej się nie podobało. Wciąż pamiętała „wymianę” kociakami i przerażającego lidera Klanu Klifu, który pozbawił oka czarno-białego kocurka. Zadrżała na samo wspomnienie tamtych wydarzeń, które nieźle nią wstrząsnęły. Nie dało się ukryć, że nie lubiła tu przebywać. Zdawało jej się, że na otwartym terenie cały czas jej obserwowana i ktoś tylko czyha, aby rzucić się na nią i wydłubać jej oko. W obozie Klanu Nocy o dziwo czuła się teraz najbezpieczniej. Aż dziwne, że kiedyś myślała, że nie uda jej się przyzwyczaić do życia w rybożernym klanie. Teraz wyspa była dla niej oazą bezpieczeństwa.
– Chciałbym, żebyś nauczyła się polować na lądową zwierzynę – powiedział Szakłak, a oczy uczennicy rozszerzyły się z zaskoczeniem. Liliowy powstrzymał ją od wejścia mu w słowo szybkim machnięciem ogona – To prawda, że Klan Nocy od pokoleń jest rybożerny. Ale Pora Nagich Drzew nigdy go nie oszczędzała i lepiej, żebyśmy byli przygotowani na głód. A wtedy chyba nie pogardzisz myszką czy drobną ryjówką, prawda?
– Ale jak mam to niby zrobić? Nie uczyłeś mnie biegać – powiedziała, a po chwili dotarło do niej, jak głupio zabrzmiały te słowa.
– A czy uczyłem cię pić mleko matki i jeść zwierzynę? Nie, to jest instynkt, to ma się we krwi. Przynajmniej spróbuj – nacisnął, a Brzoskwiniowa Łapa niezgrabnie pochyliła się i uniosła ogon na równi z linią grzbietu. Po kilku krokach wyczuła słabą woń zdobyczy. Rozejrzała się i puściła pędem za malutką, wychudzoną ryjówką. Do jej nosa zaczęły docierać coraz intensywniejsze zapachy, a w końcu rybi aromat został całkowicie zastąpiony zapachem sosen i gór. W ostatniej chwili wyhamowała, a zwierzątko pobiegło dalej.
Dostrzegła parę obserwujących ją oczu. Po drugiej stronie granicy.
– Może tego nie zauważyłeś, ale to była moja mysz – powiedziała uprzejmie do nieznajomej sylwetki – Proszę, oddaj mi ją.
<Kolejny gniot do kolekcji xD Chce jakiś uczeń/wojownik z Klifu króciuteńki wspólny wątek?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz