BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 lipca 2020

Od Czermieniowego Gniewu cd Szkarłatnego Mrozu

- One nie są tobą. TY jesteś ważniejszy. I tak cię nie zostawię, bo przecież jesteśmy braćmi, kochanymi i nierozłącznymi, prawda? - uśmiechnął się szeroko rudy. Czarny syknął złowrogo. - Oj, nie przesadzaj. Tęsknisz za rodzicami, widać to w twoich oczach. Nadal masz siostrę i... Zgadnij kogo... MNIE! Bardzo dobrze! Na znak zgody się przytulimy i wszystko się idealnie skończy! - Na potwierdzenie swoich słów Szkarłatny Mróz otarł się o brata.
Na lisie bobki! Z nim było coraz gorzej! Odepchnął go, sycząc wściekle. Czy nie rozumie jego słów? 
- Nie! Nie kochamy się i ostatnie czego pragnę, to twój zad chodzący krok w krok za mną. Nie znosiłem rodziców i nie tęsknie za nimi. Wbij w końcu sobie do tego pustego łba, że nie mam zamiaru zniżać się do twojego poziomu! - Dla potwierdzenia swoich słów ugryzł go boleśnie w kark. 
Rudy pisnął zaskoczony. Dołożył mu kopniaka między żebra i odszedł. Miał nadzieję, że to podziała na tego smroda. Chciał zostać sam. Tak trudno to zrozumieć? Widząc oddalający się patrol, szybko do nich podbiegł i wybrał się z nimi na obchód. Nie miał zamiaru dłużej przebywać w obozie z tym wypierdkiem sowy. 
***
Nie miał pojęcia, czy było z nim gorzej, czy może to rudy oszalał. Był dwa razy nieznośniejszy niż przed utratą pamięci. Skoro coś mu już się przypomniało z dawnego życia, to mógłby wrócić do swojego dawnego ja, a nie uganiać się za nim, jak jakaś napalona kotka. 
Dziś nie było inaczej. Każdy jego krok, każdy oddech i słowo drażniły go. Ucieczką od niego pozostały tylko patrole i polowania. Coraz bardziej myślał o ucieczce z klanu, czując że dłużej nie wytrzyma. Dokładnie badał tereny Klanu Nocy i śmiało mógł stwierdzić, że dałby radę sam się po nich poruszać. Musiał tylko wybrać odpowiedni moment. 
Obudził się w nocy, nasłuchując czy ktoś się nie zbliża. Wszyscy spali. O zgrozo, brat tulił się do niego! Czy nie potrafił trzymać łap przy sobie? Powoli wstał na łapy, próbując nikogo nie obudzić i wyjrzał z legowiska. Było spokojnie. Musiał przynajmniej spróbować. Wyszedł po cichu i skierował się w stronę kłody. Niestety, coś poszło nie tak.
- A ty gdzie idziesz? - Szybko zwrócił wzrok na zaspanego rudego, który ziewnął potężnie. 
- Siku, spadaj do nory - warknął cicho, aby nikogo więcej nie zbudzić. 
- Wiesz... Też mi się chcę. Pójdę z tobą.
Na Klan Gwiazd! Tak, załapał od tych mysich bobków ich przekleństwa, co było z nim nie tak?!
- Słyszysz co mówisz? Nie będziemy razem szczać! 
- Ale jesteśmy nierozłączni.
- Wcale, że nie! Wmówiłeś sobie coś do tego pustego łba! 
- Ciszej, bo koty śpią.
Machnął wkurzony ogonem. 
- W takim razie idź tam - Wskazał drugi kraniec obozu - A ja tam - pokazał jakieś krzaki.
- Ale...
- Idź!
W końcu rudy westchnął i smętnie się oddalił. Czuł, że spalił jego plan. Pewnie strażnicy wiedzą, że nie śpią. Powoli skierował się w stronę pnia. Niestety ujrzał tam jakiegoś wojownika, który wpatrywał się w drugi brzeg. No i nie przejdzie. Rozejrzał się jeszcze raz dla pewności, dostrzegając wracającego Szkarłata, który szukał go wzrokiem. To koniec. Ten mysi móżdżek zaraz zwoła alarm! Nie miał wyjścia. Wrócił do niego.
- O tu jesteś! - ucieszył się.
Warknął coś pod nosem, wracając do legowiska. 
- Nie śpij przy mnie - ostrzegł go, kładąc się na posłanie.

<Szkarłat?> 
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)