BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Klifu i Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Miot u pieszczochów!
(jedno wolne miejsce!)

Nowe mutacje w zakładce "Cechy Specjalne i Mutacje"! | Zmiana pory roku już 22 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 lipca 2023

Od Różanej Przełęczy CD. Lew

 
Chłodne spojrzenie brązowych oczu zlustrowało rudą kulkę, która podbiegła zastępczyni pod łapy. A to pytanie… tak oczywiste pytanie, które od razu zaświeciło w umyśle Róży pewną ostrzegawczą lampkę. Zlustrowała kocię wzrokiem, gryząc teraz swoją duszę i przeszłą wersję siebie. Będzie musiała iść z tym do Tygrys, może wreszcie przywódczyni rozpatrzy dokładniej możliwość wywalenia tej rodzinki na zbity pysk gdzieś poza klan. Najlepiej niech idą rozsiewać swój rasizm poza Klan Burzy, może w ten sposób wytępią jakąś część Wilczaków, Róży by się nawet to spodobało. 
   - Ta wiadomość nie będzie mieć żadnego wpływu na twojego brata, ani tym bardziej nie jest ważna - stwierdza chłodno, patrząc uważnie na młodą Lew. Otóż taka prawda. Może odziedziczą rudy, może czarny, a może będą kopiami tatusia bez ani grama rudego w sierści, na co szczerze liczyła. 
- Jest ważna. Dla mnie jest. - upierała się przy swoim, wciąż miała miły głosik, jednak nie spodobała się jej odpowiedź kotki co można było wywnioskować po chwilowym grymasie na jej pyszczku. Róża na to jedynie nadal stała sztywno, neutralnie w miejscu, przeszywając rudzielca wzrokiem, niemal się przy tym nie poruszając. Skoro jest ważna, znaczyło to jedynie, że pod jej nosem właśnie wylęgły się kolejne bachory idące w ślady Piaskowej Gwiazdy, a pomimo ostrzeżeń nikt nie chce ich stąd wywalić. 
- A nie powinna - odpowiada prosto - Masz jeszcze jakieś pytania?
- Poza tym jednym na które pani nie udzieliła mi satysfakcjonującej odpowiedzi, to nie - kiwnęła głową lekko, zdała sobie sprawę ,że nie uda jej się nic więcej dowiedzieć od zastępczyni, trzeba było użyć innych środków, tak by nie zniechęcić jej do siebie już na etapie żłobkowym - Już nic nie zaprząta mojej małej główki. Dziękuję ślicznie za rozmowę i już nie przeszkadzam pani~ - z wyuczoną gracją skinęła głową na pożegnanie, po czym powolnym krokiem skierowała się w stronę matki, pozostawiając Różę tam gdzie ją zastała, która teraz podążała za Lew wzrokiem. Niestety, ale Lew zdążyła do siebie zrazić. Późniejsze grzeczne zachowanie, niemal tak idealnie kompletnie nie zgrywało się z wcześniejszym niezadowoleniem na pysku i przez skórę szylkretki niemal przebiegł dreszcz odrazy, kiedy młoda wreszcie zniknęła. Calico westchnęła ciężko, przymykając oczy i przykładając sobie łapę na chwilę do czoła, jakby miało jej to pomóc z myśleniem. Jeszcze nic straconego, kociaki są jak nawodniona glina, którą da się kształtować. Wystarczy, że podczas treningu przypiszą jej jakiegoś mistrza bez rudego w sierści, z którym się dogada. Takiego, który nie da sobie wejść na głowę i ona tego dopilnuje. Ostatni głębszy oddech, po czym ze zmęczeniem skierowała się do legowiska Tygrysiej Gwiazdy. 

<Lew?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz